چه کارهایی هستند که انجام دادن آن‌ها از انجام ندادن راحت‌تر است؟ شرط می‌بندم بالا و پایین کردن صفحات اینستاگرام یکی از این کارهاست.
تصور کن یک ساعت در جایی هستی که به اینترنت دسترسی نداری، با گوشی خود چه می‌کنی؟ در این شرایط چند بار بی‌هدف قفل صفحه را باز می‌کنی و بی‌هدف‌تر وارد برنامه‌ای می‌شوی؟
در این یک ساعت به پیام‌هایی که ممکن است برایت ارسال شده باشد و تو به آن‌ها دسترسی نداری فکر می‌کنی؟
آیا هنگاهی که مشغول به کاری مهم هستی، یک چشمت به گوشی است؟ اگر بله، احتمالا دست آخر چک کردن گوشی را ترجیح می‌دهی.
تا به حال اتفاق افتاده آگاهانه نوتیفیکیشن‌های یک اپلیکیشن را خاموش کنی و در عوض آن اپلیکیشن را دفعات بیشتری باز کنی تا از هیچ پیامی غافل نمانی؟
اگر جوابی که به این سوال‌ها داده‌ای مثبت و شبیه به پاسخ‌های نوشته شده بود،تبریک می‌گویم تو به گوشی وابسته هستی!
عدم وابستگی به گوشی یعنی سیستم زندگی را جوری بچینم که به این سوالات جوابی متفاوت بدهم.
هم در ظاهر و هم در اعماق وجودم گوشی را یک ابزار بدانم
و بیشترین انرژی روزانه‌ام صرف آن نشود.