شب خوابهای عجیب میبینی: از آن خوابهایی که نتیجهی خوردن شام سنگین و دیدین سریالی جنایی آخرشبی است. صبح با صدای دعوای همسایه از خواب بیدار میشوی. پرندگان ماشینت را مورد عنایت قرار دادهاند. اینترنت با سرعت حلزون کار میکند. سوزش معده داری. تلفن همراهت هنگ میکند. با دوستت دعوا میکنی. و این لیست تا آن لحظه که سعی میکنی بخوابی اما خوابت نمیبرد، ادامه دارد.
در روزهای اینچنینی احساسات منفی به شکل طبیعی ایجاد میشوند و چون همهی نشانههای حال بهم زن پشت سر هم اتفاق میافتد، هضم این هیجانات دشوار میشود. و درنتیجه، حفظ آرامش و متمرکز ماندن روی انجام کارها به سختی اتفاق میافتد.
در چنین مواقعی تجربهی احساسات، پیشبرد کارها و حتی استراحت کردن نیاز به توقفی کوتاه دارد، و چون ما همگی انسانهای قرن 21 هستیم، “توقف” اضطرابمان را بیشتر میکند و ترجیح اولیهی همهمان این است که توقف نکنیم.
بدون توقف ادامه دادن چه نتیجهای خواهد داشت؟ به نظر میرسد هرچه زمان بیشتری در این وضعیت باقی بمانیم، بسته به شرایط بیرونی آن روز، اگر هم بتوانیم کارهایمان را انجام دهیم، احتمال کارخرابی بالاتر میرود.
موفقیت و شکست ما در گرو اقدامات کوچکی است که در طول زمان انجام میدهیم.
راهکار من برای چنین روزهایی شیوهی خاصی از برنامهریزی است. در این نوع برنامهریزی، در ابتدای هر ماه، برای هرکدام از پنج حوزهی زندگیت، یک اقدام تعریف میکنی و خودت را موظف میکنی در هر وضعیتی که قرار داشتی، آن یک کار را انجام دهی؛ حتی اگر سنگ از آسمان ببارد. این کار، حداقل کاری است که میتواند در طول زمان سبب پیشرفت کلی در مسیر اهداف شود. در این برنامه، سعی میکنی تا حد ممکن جزئیات اقدام مورد نظر خود را از پیش تعیین کنی تا بتوانی در روزهای سخت، بدون فکر کردن، دست به اقدام بزنی.
این پنج حوزه شامل: سلامتی، ارتباطات، شغل، ذهن و تفریحات هستند.
در برنامهریزیهای روزانهت، میتوانی هرچقدر زمان که لازم است و هر کاری که لازم است را در برنامه بگنجانی و سعی کنی آنها را انجام دهی. و اگر عاملی مزاحمت شد و نتوانستی به برنامه پایبند باشی، خیالت راحت است که کاری مهم و اساسی را (در راستای اهداف کلیت) انجام دادهای. یادمان باشد، برآیند اقدامات ما مهمتر از کارهای لحظهای ماست.
میتوانی فایل برنامهریزی من را در زیر دانلود کنی: